Do napisania tej homilii zainspirował mnie Pan Ireneusz Rogala. I Jemu i Wam dydykuję te słowa o ojcostwie.

Człowiek cichy i spokojny, nie zabiegający o własną chwałę, sprawiedliwy i roztropny, usuwający się niejako w cień, dbający o rodzinę i dom nie jest dzisiaj w modzie, nie ma siły przebicia ani nie jest idolem współczesnego świata. W powodzi współczesnych idoli postać św. Józefa wydaje się szara i bezbarwna, tym bardziej, że Ewangelia tak mało nam o Nim mówi. A przecież to sam Bóg wybrał takiego właśnie mężczyznę na Opiekuna Jezusa Chrystusa i Jego Matki Maryi. Coś w tym musi być.

Historia uroczystości św. Józefa ma swoje uzasadnienie w historycznej postaci Józefa i roli, jaką odgrywał będąc z woli Bożej oblubieńcem Maryi i prawnym ojcem Jezusa. Pierwsze wzmianki o Jego kulcie pochodzą z IV wieku, na Wschodzie, a w VIII wieku na Zachodzie. Pobożność ludu czerpie swą inspirację z Ewangelii, która ukazuje św. Józefa opiekującego się z miłością Maryją i z otwartym sercem poświęcającego się wychowaniu małego Jezusa. Stając się powiernikiem, przyjmuje na siebie rolę opiekuna Syna Bożego i Jego Dziewiczej Matki. To, co uczynił, było najczystszym posłuszeństwem wiary. Józef staje się wzorem dla każdego ojca, każdego opiekuna - gdyż nic nie zostanie mu oszczędzone. Dzięki jego trosce i zapobiegliwości Jezus będzie miał najlepsze warunki rozwoju, jakie może otrzymać na ziemi: będzie wzrastał w rodzinie.

To św. Józef staje się głową tej rodziny. To on otrzymuje pierwsze polecenia, aby ratować Jezusa przed Herodem. To Józef zdecydował, żeby jeszcze nie wracać z Egiptu, bo w Judei jest nadal niebezpiecznie. To dzięki niemu Jezus mógł wzrastać w łasce u Boga i u ludzi, czekając, aż nadejdzie Jego godzina. Dzięki niemu tajemnica Wcielenia, a wraz z nią również tajemnica Świętej Rodziny, została pośrednio wpisana w serce wszystkich ludzkich rodzin.

We współczesnej rzeczywistości daleko odeszliśmy od tego wzoru ojca, od takiego modelu rodziny! Czy wielu mężczyzn zastanawia się, jak być dobrym ojcem? Gdzie należy szukać wzorców? Czy w ogóle istnieje jakiś wzór ojcostwa? Postacią, która przemawia do dzisiejszego człowieka, może być św. Józef. W jaki sposób wzór tego świętego może budować powołanie i posłannictwo każdego mężczyzny, który jest mężem i ojcem?

Jednym z najważniejszych aspektów ojcostwa jest odpowiedzialność. Józef dowiedział się o swojej ojcowskiej odpowiedzialności za los Jezusa wprost od samego Boga. Odpowiedzialność Józefa jest równoczesna: względem Maryi, jego małżonki i względem Dziecięcia, które się w Niej poczęło. Józef jest więc prawdziwym mężem Maryi i prawdziwym ojcem Jezusa Chrystusa. Jest ojcem w akcie zrodzenia, tj. w akcie przyjęcia Dziecięcia za swoje, a jeszcze bardziej w akcie Jego wychowania i rozwoju. Dzisiaj są ojcowie, którzy szaleją z radości, że stali się ojcami dziecka, dziękują za to Bogu, ale są i tacy, którzy przed tą prawdą uciekają, bo do niej nie dojrzeli. Macierzyństwo i ojcostwo to wspólna odpowiedzialność; szukanie razem tego, co będzie najlepsze dla dziecka. W taki oto sposób, przez matkę i ojca, Bóg posługuje się rodzicami w kształtowaniu nowego życia, które w nich znalazło swój początek. Główną odpowiedzialnością rodziców jest odtąd poszukiwanie w dziecku Bożego człowieczeństwa.

Innym bardzo ważnym aspektem ojcostwa jest wiara. Św. Józef, jako ojciec Jezusa, był człowiekiem wielkiej wiary. Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł i wziął swoją małżonkę do siebie. Biorąc ją za żonę, troszczy się o nią, chce i pragnie zapewnić jej bezpieczeństwo. Św. Józef dobrze rozumie, że obowiązkiem męża i ojca jest troska o rodzinę, zapewnienie bytu materialnego, danie poczucia bezpieczeństwa zwłaszcza wtedy, gdy jest trudno. To wszystko musi być zanurzone w wierze. Być dobrym mężem, dobrym ojcem - to być człowiekiem wiary. Św. Józef uczestniczył w wierze Maryi, tak samo mąż powinien uczestniczyć w wierze swojej żony, powinien swoją wiarę zakorzenioną w sercu zjednoczyć z wiarą kobiety, którą wybrał i pokochał. Miłość Boża, miłość wzajemna między Józefem i Maryją wzmacnia się przez liczne przeciwności i problemy. Tak też bywa w naszym życiu, że miłość między żoną i mężem wzmacnia się także przez wspólne pokonywanie trudności. Miłość oparta na przebaczeniu, na próbie zrozumienia siebie, nabiera wtedy siły.

Odpowiedzialny ojciec jest człowiekiem pracy. Praca stanowi podstawowy wymiar bytowania człowieka na ziemi. Świętej Rodzinie z Nazaretu nie był obcy trud pracy, i to pracy fizycznej, zwyczajnej, często ciężkiej i żmudnej. Praca przybliżała Józefa do Boga. Święty Józef wiedział, że pracując, wypełnia wolę Bożą, dlatego jego pracy towarzyszył klimat milczenia i modlitwy. Święty Józef jest dla nas wzorem ojca, który ukazuje dziecku właściwy sens pracy, uczy sumiennego jej wykonywania, w łączności z Bogiem i z tymi, którym trud nasz ma służyć, bo o wartości pracy nie decyduje to, co robimy, ale jak to robimy i jakie motywy nami kierują. Również wspólna praca w rodzinie, obowiązki domowe uczą dzieci szacunku dla ludzkiej pracy, ofiarności, wspólnoty, wartości podejmowanego trudu. Mężowie i ojcowie powinni pamiętać, że poza obowiązkami zawodowymi mają także obowiązki domowe, dlatego, pomimo zmęczenia i znużenia, powinni angażować się w pomoc żonie i poświęcać więcej czasu dzieciom.

Niezwykle istotnym aspektem ojcostwa jest troska o wychowanie dziecka. Bycie ojcem to nie tylko spełnianie funkcji biologicznej, ale to długi proces wychowania i kształtowania charakteru dziecka. Dzisiaj wielu ojców nie podejmuje się odpowiedzialności za rozwój i wychowanie swoich dzieci, uznając, że to obowiązek żony. Przypatrzmy się św. Józefowi. Przyjmuje on pełną odpowiedzialność za Jezusa. Będąc ojcem, nadaje swojemu Synowi imię Jezus, wprowadza Syna w zawód cieśli, spędza z Nim bardzo dużo czasu.

Ojcostwo Józefa wyraziło się w tym, że uczynił ze swojego życia służbę, składając całkowity dar z siebie, ze swojego życia, ze swojej pracy. Św. Józef wskazuje, że ojcowie nie tylko mają obowiązek zapewnić byt materialny dziecku, ale przede wszystkim powinni brać odpowiedzialność za wychowanie. Ojciec powinien wprowadzać dziecko w obowiązki, zaprawiać do konsekwencji, do wierności Prawu Bożemu. To św. Józef, poprzez realizowanie swej życiowej misji, wzywa współczesnych ojców do pracy nad sobą, do uczenia się odpowiedzialnego, pełnego poświęcenia i miłości ojcostwa. Aby tak się stało, prośmy Boga o to, by mężowie potrafili być cudownymi ojcami, by dzieci mogły powiedzieć: jesteśmy spełnione przez miłość naszego ojca.

Święty Józefie, pomóż nam odkrywać wielkie powołanie do ojcostwa.

 [1] 

Powrót