W Litanii loretańskiej, która rozbrzmiewa teraz codziennie w naszych kościołach na nabożeństwach majowych, jest aż 14 wezwań, którymi wysławiamy Maryję jako Królową i prosimy Ją o modlitwę za nas. W wielu pieśniach nazywamy Ją Królową, a dziś - w uroczystość NMP Królowej i głównej Patronki Polski - płynie z naszych ust i serc stara pieśń zaczynającą się od słów: Z dawna Polski Tyś Królową. Co to znaczy, że jest Maryja jest Królową, naszą Królową? Czy Maryja w ogóle może być czyjąś Królową?

W Izraelu tylko Jahwe jest królem: „Pan jest królem na zawsze i na wieki" (Wj 15,18). Dlatego w Starym Testamencie, począwszy od Ksiąg Sędziów aż po Księgi Królewskie, raz po raz zaznacza się mniejszy lub większy sprzeciw, gdy za pomocą królowania Boga próbuje się uzasadniać ziemskie, ludzkie panowanie.

My, chrześcijanie, w każdej Mszy Świętej w hymnie Chwała na wysokości Bogu wielbimy Boga jako „Króla nieba", „Ojca wszechmogącego", a Jego Jednorodzonego, wywyższonego Syna wychwalamy słowami: „Który siedzisz po prawicy Ojca... Albowiem tylko Tyś jest święty, tylko Tyś jest Panem, tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca". Zatem Jezus Chrystus jest Świętym, Panem i Najwyższym ku chwale Boga Ojca. Podobnie wyrażamy to w mszalnym wyznaniu wiary.

Bycie Świętym, bycie Panem, bycie Najwyższym, bycie Kyriosem oznacza boskie panowanie - to królowanie Boga. Dlatego też zmartwychwstały i wywyższony Chrystus został nazwany „Królem królujących i Panem panujących" (1 Tm 6,15), który jest „ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem, i ponad wszelkich innym imieniem, wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym" (Ef 1,21). Chrystus sam o sobie mówi: „Dana mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi" (Mt 28,18). A my, w każdą ostatnią niedzielę roku liturgicznego, czcimy Go z wdzięcznością jako Króla Wszechświata.

Jezus z Nazaretu, Syn Maryi, jest Mesjaszem, Chrystusem. W swoim Człowieczeństwie został w niebie otoczony przez Ojca tą chwałą, którą miał u Niego, zanim świat powstał (por. J 17,5). I Ten, który „napełnia wszystko wszelkimi sposobami" (Ef 1,23), wywyższył swoją Niepokalaną i Wniebowziętą Matkę jako „Królową wszystkiego", aby bardziej upodobniła się do Syna swego, Pana panujących oraz zwycięzcy grzechu i śmierci. Do Niej przede wszystkim odnoszą się słowa: „Zwycięzcy dam zasiąść ze mną na moim tronie, jak i ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem na Jego tronie" (Ap 3,21). Dlatego też rozważamy w modlitwie różańcowej, w piątej tajemnicy chwalebnej, ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową nieba i ziemi.

Czternaście końcowych wezwań Litanii loretańskiej jest rozwinięciem tej tajemnicy. Maryja jest Królową Aniołów, Patriarchów, Proroków, Apostołów, Męczenników, Dziewic, wszystkich Świętych, różańca świętego, rodzin, jest Królową Polski, dlatego że upodobniła się do swojego Syna, Króla Wszechświata, że poprzez swoje czyste, pełne miłości i dobra życie, życie według Ewangelii Jezusa, odniosła zwycięstwo nad złem.

Tajemnica ta jest treścią dzisiejszej uroczystości, która nam, chrześcijanom żyjącym w kraju nad Wisłą, przypomina przede wszystkim, kto jest naszą Głową i jakiego Ciała jesteśmy członkami. Jest nią Jezus Chrystus, który przeszedł ze śmierci do życia, z ciemności ku światłu, który wyrwał każdego z nas z mocy ciemności i przeniósł do światła i królestwa Bożego. Przez chrzest zostaliśmy wszczepieni w Ciało Króla, zmartwychwstałego Chrystusa i uczestniczymy w Jego życiu.

Powinniśmy zatem i my porzucić „niegodne obyczaje przeszłego życia" i już do nich nie wracać (św. Leon Wielki). Jako naśladowcy Jezusa Chrystusa Króla i Jego Matki Królowej, naszej Królowej, mamy postępować drogą miłości, dostosowując nasze myśli, słowa i czyny do dążeń, które są w Chrystusie i Jego Matce. Chrześcijanie, poznając w wierze swoją godność, są wezwani, by żyć w sposób godny Ewangelii Chrystusowej, tzn. żyć w tym świecie konsekwentnie miłością Boga. Chrześcijanie to królewski ród, pochodzący nie z tego świata, zmierzający ku przyszłemu, nowemu światu, gdzie będą zasiadać na tronie razem ze swoim Zbawicielem i Jego Matką.

 [1] 

Powrót